Η κίρκη σε νταλίκα - Βασίλης Νικολαΐδης

Περίπατο σε ανοιχτή νταλίκα,
με κοπριές γεμάτη ως τα μπούνια
Μια νταλίκα που κουβάλαγε γουρούνια
τέτοια κατασταση δεν είχα ξαναδεί

Ήταν όλοι τους συντρόφοι του Οδυσσέα
κι ήταν η Κίρκη αναμεσα στα λίπη
και με λαγνεία ανάκατη με λύπη,
στους χοίρους είχε εξομολογηθεί

Στους βούρκους και στις λάσπες κυλιστείτε
τη χαμένη σας να βρείτε εφηβεία
γουρούνια να της γίνεται θυσία
να ξαναβρείτε την ανθρώπινη μορφή

Με λίγη τύχη μπορεί να σουνα κι εσύ
Εκείνος που σκοτώνει τη μνηστή του
Και εκείνος που τα παίρνει απ τις πουτάνες
Όποιος παιδάκια κυνηγάει στις αλάνες
Όποιος τη κόρη του κλειδώνει να μην πιεί

Απέναντι ερχόταν λωφορείο
γοργόφτερο απο την επαρχία
και σαν γαμπρός με νύφη στη κηδεία
αγκαλιαστήκανε πάνω στην εθνική

Γουρούνια, φρένα, όλα μαζί σκληρίσανε απαίσια
τέτοιο φριχτό δυστύχημα δεν είχε ξαναγίνει
Αίμα και λάδια μηχανής σπονδή στη γη να δίνει
και κνίσα απο άνθρωπο και απο χοιρινή

Τα μέλη τους αγκάλιασε πνοή να τους φυσήξει
το στόμα τους ξαναφτιαξε για να τους φιλήσει
Τους χάρισε στη πλάτη δύο λευκά φτέρα
και στην ουράνια κλίνη της πετάξανε μετά

Εκείνος που σκοτώνει τη μνηστή του
Και εκείνος που τα παίρνει απ τις πουτάνες
Όποιος παιδάκια κυνηγάει στις αλάνες
Όποιος τη κόρη του κλειδώνει να μην πιεί